Parçalara ayrıldıkça tamamlandı insan.
Ayrıldığı her parçayı bir bir toplayarak birleştirdi.
Eski resmi tekrarlamayarak daha güçlü hale getirdi kendini
Her parçalanışta hangi parçayı nereye koyacağını daha iyi öğrendi.
Ve ayağa kalktı.
Bir öncekinden sayıca ne bir eksik ne bir fazlaydı.
Yalnızca değişen parçaların karşılığı, iyi bir tarafının yok oluşuydu.
Sayıca aynıydı çünkü, iyi her bir yönüne karşılık kötü bir benlik oluştu.
Ve yerleşti.
Bir sonraki düşüşünde kötü benlik zarar görmeyecekti.
Her devinimde iyinin yerine gelen kötü benlik sağlam bir HİÇ yaratacaktı o vücutta.
İçindeki hiçi besleyip koca bir deve dönüştürene dek düşmeye devam edecekti insan.
Geriye iyiden hiçbir iz kalmayana dek de,
Düştü, kalktı, düştü, kalktı, yeniden düştü, yeniden kalktı...
Başkasından aldığını bir başkasına yaşatarak büyüdü insan,
Böyle aldı bir öncekinden intikamını
Ve böyle insanlıktan çıktı,
İnsan denen varlık.
23 Kasım 2013
